Rozdział 8 - Druga szansa

(Perspektywa Mangle)

-O... O czym ty właściwie mówisz?- zapytałam zdziwiona i lekko przerażona.
-Mówię o was...- odpowiedział Springtrap, a ja otworzyłam lekko usta i zmrużyłam oczy próbując cokolwiek zrozumieć.- Bo nagle sobie wszystko przypomniałem...
Nagle pojawił się Golden Freddy...
-Goldy?! A ty co tu...?- zaczęłam.
-Poleciałem do biura i co zobaczyłem? Martwego struża. Toy Chica i Toy Bonnie tylko pokazali na ten korytarz... I widzę tu ciebie... To ty go zabiłaś?- spytał lekko zły.
-Co? Nie! To nie ja!
-Skoro nie ty, to kto...- nie dokończył, bo nagle zauważył Springtrapa stojącego trochę dalej ode mnie w ciemności.- Ty?!- zwrócił się do niego po czym pojawił się przed nim i przykuł go do ściany łapiąc za jego szyję.- Skąd tu się wziąłeś?! Sam widziałem jak 30 lat temu płoniesz żywcem...
-No niestety... Jakoś przeżyłem...- mówił z trudem oraz z uśmiechem.
-Oh, ty...!
-Goldy!- zawołałam.- O co tak właściwie chodzi?!
-O to, że trzeba go jak najszybciej stąd usunąć!- mówił jeszcze mocniej przyciskając go do ściany.
-Ale dlaczego?!
-Bo to on...! To on nas zabił!- oznajmił patrząc na niego groźnie.
-Że co?!- zrobiłam wielkie oczy.- To prawda?- patrzyłam przerażona na Springtrap'a. Wtedy uśmiech mu zniknął z twarzy i westchnął.
-No prawda...- przeraziłam się.- Ale na prawdę tego żałuję...- dodał po chwili.
-Nie ściemniaj mi tu! Znam cię i dobrze wiem, że nie obchodzą cię inni!- denerwował się Golden Freddy.
-Tym razem mówię prawdę!- dalej się nie uśmiechał, więc może serio mówi prawdę?...
-Uważaj, bo jeszcze ktoś ci uwierzy...- mówił Golden.
-Ja wierzę...- spojrzeli na mnie oboje zaskoczeni.
-C-co proszę?- dziwił się Goldy.
-Może... Może by mu dać jedną szansę?...
-Żartujesz sobie?
-N-nie... Mówię prawdę... Każdy zasługuje na drugą szansę...- Goldy westchnął na moją wypowiedź.
-Jak ja nie znoszę... Eh... Dobra... Dam jedną, jedyną szansę...- puścił Springtrap'a, który opadł na ziemię i złapał się za szyję.- Ale ty tego chciałaś, więc to ty go masz pilnować... I oby nie narobił dużych szkód, bo inaczej nie zawaham się zrobić tego, co 30 lat temu...- powiedział po czym rozpłynął się w powietrzu.
-No... Słyszałeś... Masz nie narobić dużych szkód...- powiedziałam, a on wpatrywał się we mnie zdziwiony.- Co?- zapytałam.
-Wstawiłaś się za mną?- mówił ściszonym głosem.
-Tak jak mówiłam... Każdy zasługuje na drugą szansę...
-Gdybyś mnie znała, nie mówiłabyś tak...
-Pewnie, że bym mówiła...- pomogłam mu wstać.- Jest 5:10. Mamy trochę czasu, więc cię tu oprowadzę.- zaprowadziłam go najpierw do pomieszczenia naszej Marionetki, później do Balloon Boy'a, na scenę Toy'ów, kuchni i pomieszczenia, w którym odpoczywają Old'y.
-A tam?- zapytał wskazując na zachodni korytarz. Tam znajduje się Piracka Zatoczka, a nie chciałam na razie tam iść... Z resztą Foxy te z nie byłby zachwycony widząc kogoś z nas...
-Tylko korytarz... Nic ważnego, a i może lepiej wracajmy, bo niedługo 6...
-Mamy jeszcze 10 minut. Pójdźmy tam.
-Na prawdę nic tam nie ma...- ale zaczął iść przez korytarz.- No czekaj! Oh...- podbiegłam do niego.- No dobra, jest tu tylko Piracka Zatoczka, ale zawsze zasłonięta kurtyną...- właśnie do niej doszliśmy.
-A w środku niej?- lepiej powiem prawdę, bo inaczej tam zajrzy...
-No stoi tam animatronik-lis...
-Taki jak ty?- zapytał.
-Podobny tyle, że chłopak... Nazywa się Foxy... Ale nie chce widzieć żadnych gości, więc lepiej chodźmy...
-Coś się stało?
-Nic szczególnego. Zwyczajna kłótnia i na pewno mu przejdzie...
-Jesteście razem?- zapytał.
-Co? Niee! Poza tym za bardzo się różnimy.- spuściłam wzrok. Nastała cisza, którą postanowiłam przerwać.- Lepiej wracajmy...
-Dobrze...- poszliśmy do Dziecięcej Zatoczki, a Springtrap skierował się do ciemnego pokoju, w którym go znalazłam.
-Eem, nie musisz tam spać, możesz zostać tutaj.
-Przyzwyczaiłem się do ciemności i nie robi mi to różnicy.
-No dobrze... A no i myślę, że warto było dać ci drugą szansę...- uśmiechnął się tylko i wszedł do ciemnego pomieszczenia.
Ja położyłam się na podłodze i poczekałam aż przestanę działać...

CDN jutro ;D